(ေႏြစကူး)
အိပ္မက္က လန္႔ႏိုးတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါ့ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ ႏွစ္(၂၀) ေလာက္ဟာ ေသေနၿပီ
ငါ့နားစည္ဝမွာ ေျခရာေတြ အထပ္လိုက္နဲ႔ အသံတုေတြ ေမြးေနတယ္ ငါဟာ အိပ္မက္ထဲမွာ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုရဲ႕ ေနာက္ခံေတးသြားျဖစ္ေနပံုရတယ္။ (ဒီလိုနဲ႔)
ႏွစ္ (၂၀) ေလာက္ၾကာေတာ့ ညီမေလးျမတ္ႏိုးကို ျပန္ေတြ႔တယ္။ တံခါးပိတ္ထားတဲ့
ၿမိဳ႕ထဲမွာ။ သူမ ဆံပင္ေတြေပၚမွာ တိမ္စလို အျဖဴေရာင္စကၠဴပန္းေတြ အဆုပ္လိုက္
အေထြးလိုက္နဲ႔။ ခ်စ္စရာေကာင္းေနတုန္းပဲ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ဟာ အသက္
၅၀ နီးပါးလူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနၿပီး မုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္ေတြ
အညိဳေရာင္အေရျပားအတြန္႔အေကြးေတြနဲ႔။ အသံေတြကို ၾကားဖို႔ စိတ္ကို
ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ထိုးဖြင့္ေနပံုရတယ္။ စကၠဴျမင္း႐ုပ္ရဲ႕ ခြာသံေတြ
တဟုန္းဟုန္းထေလာင္သလိုအျဖစ္မ်ိဳးနဲ႔ ညီမေလးျမတ္ႏိုးဆီကို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ဟာ
ျပန္ဝင္လာတယ္။ ညီမေလးကို သိပ္ခ်စ္တာပဲ လို႔ မေျပာျဖစ္ခဲ့မွ်ကို
ျပန္ေျပာေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လက္သည္းခြံေပၚက အျဖဴေရာင္စကၠဴပန္းေတြကို
ေႁခြခ်ျပတယ္။ ညီမေလးျမတ္ႏိုးဟာ သူ႔ေ႐ွ႕က ပင္လယ္ႀကီးကို ေငးၿပီးေျပာတယ္
သူမပိုင္တဲ့လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ကို ႐ွင့္ရဲ႕ေနာက္ထပ္အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဆီက
ေမတၱာတရားေတြ ခိုးေပးပါတဲ့။ ၿပီးေတာ့။ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္က ကြၽန္မ
က်ခဲ့တဲ့မ်က္ရည္ေတြကို ဟိုးးေ႐ွ႕ကပင္လယ္ႀကီးထဲ တစ္စစီေခ်မြၿပီး
ပစ္ခ်ျပပါတဲ့။ ၿပီးေတာ့။ အဲ့ဒီပင္လယ္ႀကီးဆီက လိႈင္းၾကက္ခြပ္ေလးေတြကို
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္က ႐ွင့္ရင္ဘတ္မွာ ျပန္တပ္ထားပါတဲ့။ ၿပီးေတာ့။
႐ွင့္ရင္ခုန္သံေတြကို လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္က က်မရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆီ
လက္ေဆာင္ပို႔ေပးပါတဲ့။ ၿပီးေတာ့။ လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္က
က်မရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ေနာက္ထပ္အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္က ႐ွင့္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို
ေတြ႔ခြင့္ေပးလိုက္ပါတဲ့။ ၿမိဳ႕ျပရဲ႕တံခါးေတြဟာ အကန္းမ်က္လံုးလို
ဖြင့္လွ်က္နဲ႔။ ညီမေလးျမတ္ႏိုးရဲ႕ စကားသံအဆံုးမွာ၂၀၁၅ ခုႏွစ္နဲ႔
သူ႔လက္သည္းေပၚက စကၠဴပန္းေတြဟာ ေသေအာင္ငိုေတာ့တာပါပဲ။ အက်ႌေကာ္လံေအာက္မွာ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာရပ္တည္လာတဲ့ ဂုတ္ပိုးသားဟာ ၿပိဳက်ေသဆံုးသြားတယ္။
ႏွင္းေငြ႔ေတြဟာ သူငယ္အိမ္ဆီကို ေျပးဝင္ၿပီးေဆာင့္တယ္။ မေအာ္ဘဲ
ျမည္ေနက်အသံေတြဟာ စီးကရက္ျပာစလို ေႂကြက်သြားတယ္။ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားဆီကလာတဲ့
ႏုတ္ဆက္ေတးသြားအဆံုးမွာ ညီမေလးျမတ္ႏိုးရဲ႕ တံခါးပိတ္ထားတဲ့ၿမိဳ႕ဟာ ၂၀၁၅
ခုႏွစ္ကို ကန္ထုတ္ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။ အေဝးႀကီးကို။
မွားတယ္
မွားတယ္
အရမ္းမွားတယ္
အသံေတြဟာ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူေလာင္ေနတယ္။ ငါတို႔အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာခဲ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ ငါ့မသိျခင္းမွာ ဘာလို႔႐ွိမေနခဲ့တာလဲ။ ငါအႀကိမ္ႀကိမ္ဖက္တြယ္ခဲ့တဲ့ ၾကင္နာမႈကို ငါကဘာလို႔ အေသေလးေမြးေပးလိုက္မိတာလဲ။ ငါ့အႀကိမ္ႀကိမ္ကိုးကြယ္ခဲ့တဲ့ သစၥာတရားဟာ ဘာလို႔ ငါ့အတၱျဖစ္ခဲ့ရတာလဲ။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဟာ သူ မေမးျဖစ္ခဲ့မွ်ေမးခြန္းေတြနဲ႔ က်ဳပ္ဆီကိုေရာက္လာတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ေမးခြန္းေတြဟာ က်ဳပ္အိပ္မက္ကို အနီေရာင္အဆင့္ စတင္တိုက္ခတ္ေတာ့တာပဲ။ စကၠဴပန္းအေႂကြေတြ ။ ေဖြးေဖြးလႈပ္လွ်က္ ။
ေႏြစကူး
မွားတယ္
မွားတယ္
အရမ္းမွားတယ္
အသံေတြဟာ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူေလာင္ေနတယ္။ ငါတို႔အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာခဲ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ ငါ့မသိျခင္းမွာ ဘာလို႔႐ွိမေနခဲ့တာလဲ။ ငါအႀကိမ္ႀကိမ္ဖက္တြယ္ခဲ့တဲ့ ၾကင္နာမႈကို ငါကဘာလို႔ အေသေလးေမြးေပးလိုက္မိတာလဲ။ ငါ့အႀကိမ္ႀကိမ္ကိုးကြယ္ခဲ့တဲ့ သစၥာတရားဟာ ဘာလို႔ ငါ့အတၱျဖစ္ခဲ့ရတာလဲ။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဟာ သူ မေမးျဖစ္ခဲ့မွ်ေမးခြန္းေတြနဲ႔ က်ဳပ္ဆီကိုေရာက္လာတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ေမးခြန္းေတြဟာ က်ဳပ္အိပ္မက္ကို အနီေရာင္အဆင့္ စတင္တိုက္ခတ္ေတာ့တာပဲ။ စကၠဴပန္းအေႂကြေတြ ။ ေဖြးေဖြးလႈပ္လွ်က္ ။
ေႏြစကူး
No comments:
Post a Comment